|
چهار شنبه 2 آذر 1390برچسب:, :: 12:39 :: نويسنده : مهدی
تو را به رخ تمام شقایق ها میکشم و میگویم : تا گل من هست زندگی باید کرد!
چقدر بغض کردم ، کنارم نبودی / هزار بار دلم خواست ببارم نبودی / نبودی ببینی چقدر سوت و کورم / چقدر بیقرارم ، چقدر بی عبورم.
کوچه را دیدی به وقت شب چه تنها می شود ؟/ بی تو از آن کوچه هم تنهاترم !
من می بافم و تو می بافی ، من برای تو کلاه تا سرت را گرم کند ، تو برای من دروغ تا دلم را گرم کنی .
ببین این اسمش دله ! اگه قرار بود بفهمه فاصله یعنی چی ، اگه قرار بود بفهمه که نمیشه ، میشد مغز ، دل دیگه ، نمیفهمه نظرات شما عزیزان:
سلام اقا مهدی حاله شما خوبه؟ممنون بابت نظر خوبتون...لطف کردین ممنون...هر وقت آپ کردین بهم خبر بدین...مرسی موفق باشین
kamran
ساعت16:05---2 آذر 1390
خیلی قشنگه!!!! به ما هم سری بزن!!!!
|